Aktualność. Dzisiejsze obciążenia stresem wśród ludności naszego kraju znacznie wzrosły z powodu kumulacji trudnych sytuacji życiowych i wpływów. Jednocześnie okresy emocjonalnego przeciążenia (stresu) dramatycznie wzrosły w życiu współczesnego człowieka, a okresy pozytywnych stanów emocjonalnych zmniejszyły się.
Obecność aktywnych operacji wojskowych w kraju iw rezultacie pojawienie się warstwy ludności o statusie „wysiedleńców”; odsetek ludności, która jest/była w strefie okupacji czasowej; Pojawienie się rannych i niepełnosprawnych wśród ludności cywilnej postawiło przed systemami adaptacyjnymi organizmu zupełnie nowe zadania, którym nie zawsze jest on przygotowany.
Nie sposób też nie brać pod uwagę pogarszających się warunków społeczno-ekonomicznych bytu ludności, lęku przed niepewnością jutra, niepewności co do przyszłości (przebywanie w innych krajach w statusie uchodźców, brak stałego źródeł dochodu, zniszczonych mieszkań i utraty mienia itp.).
W ciągu ostatnich 2 lat na życie człowieka na Ukrainie miało wpływ połączenie dwóch „ciemnych sił”, a mianowicie wojny i pandemii COVID-19, i ten wpływ trwa.
Tym samym egzystencja w warunkach pandemii przez ponad dwa lata doprowadziła do przebywania ludności w warunkach chronicznego stresu i znacznej izolacji osobistej, utraty kontaktów społecznych; pogorszenie ogólnego stanu zdrowia (długotrwały covid, niechęć/niemożność terminowego pełnego badania lekarskiego, obniżona odporność); utrata czujności i odmowa stosowania metod profilaktyki i ochrony osobistej z powodu pewnego zmęczenia pandemią i pojawieniem się nowych wyzwań, takich jak wojna w kraju.
Ze swojej strony wojna przez prawie rok doprowadziła do nałożenia się ostrego nacisku na już istniejące problemy, pogorszenie sytuacji społecznej; przymusowa zmiana miejsca/kraju zamieszkania (często powtarzana); przerwy w dostawie jakościowych produktów spożywczych, leków, suplementów diety itp.; naruszenie kontaktów „lekarz-pacjent”, aw efekcie niemożność uzyskania terminowych i wysokiej jakości konsultacji i leczenia.
Sytuacja demograficzna w kraju od dłuższego czasu systematycznie się pogarsza, aw ostatnich latach trend ten znacznie się pogłębił. I tak, według danych GUS, w 2019 r. rodziło się średnio 25,7 tys. dzieci miesięcznie, w 2020 r. – 24,5 tys., w 2021 r. – 22 tys. W styczniu 2022 r. (czyli przed rozpoczęciem aktywnej fazy wojny) na Ukrainie urodziło się 18 062 dzieci, czyli o 18% mniej niż w styczniu 2021 r., kiedy urodziło się 21 931 dzieci. W styczniu 2022 roku w Kijowie urodziło się 1934 dzieci, w styczniu 2021 roku - 2393, aw styczniu 2020 roku - 2828.
Dalsze dyskusje na ten temat również rozczarowują. Według Instytutu Demografii i Badań Społecznych populacja Ukrainy do 2030 roku zmniejszy się w najlepszym przypadku do 35 mln osób, aw najgorszym do 30 mln; do końca XXIw. - do 22 mln (według prognoz Narodowej Akademii Nauk Ukrainy).
Wojna i ciąża. Na tle wspomnianych kłopotów należy rozumieć, że istnieją znaczne zagrożenia wojenne dla kobiet w ciąży, które mogą utrudnić pomyślny przebieg i zakończenie ciąży. Wśród najbardziej znaczących - ogromny uraz psychiczny, strach; problemy podejmowania decyzji dotyczących ewakuacji: co zabrać, gdzie się udać, co robić w nowym miejscu, jak jeść w drodze, problemy higieny i wypoczynku, ostrzał itp.; życie pod okupacją: ciągły strach przed śmiercią i okaleczeniem, utrata bliskich i aktualna ciąża; brak możliwości nadzoru lekarskiego i pełnego zaopatrzenia medycznego; przemoc i rabunek; głód; egzystencja w warunkach zimna i przymusowego unieruchomienia (brak prądu, ciepła, komunikacji, życie w piwnicach, piwnicach).
W związku z tym w takich warunkach obserwuje się negatywne konsekwencje dla ciąży:
stres i jego psychosomatyczne konsekwencje (zaburzenia snu, napady paniki, wzmożona drażliwość, płaczliwość, histeria, podwyższone ciśnienie i temperatura ciała itp.);
spadek odporności (objawy przewlekłych i ostrych infekcji, zwłaszcza dróg oddechowych i moczowych, PID);
urazy m.in i pożar, oparzenia, problemy skórne, odmrożenia;
niedokrwistość, która może prowadzić do obniżenia odporności i aktywacji utajonych infekcji, negatywny wpływ na powstawanie OUN u płodu we wczesnych stadiach rozwoju, ryzyko powikłań septycznych itp.;
niedobór witamin i minerałów (jako jego skutek - VVR u płodu, patologia układu nerwowego u matki, negatywne konsekwencje dla płodu);
utrata ciąży (poronienie, ciąża zamrożona, przedwczesny poród), w tym na tle przedłużającego się głodu;
powikłania ciąży (zagrożenie poronienia, dysfunkcja łożyska, hipotrofia płodu, VUI itp.);
zaostrzenie chorób somatycznych z powodu niedoboru/braku leków do stałego stosowania, braku/ograniczenia pomocy medycznej.